Als mensen onrust voelen, willen ze zichzelf nogal eens verdoven met bezigheden die ze comfortabel vinden. Bijvoorbeeld op social media zitten, gamen, eten, tv kijken, winkelen, sporten, werken of alcohol drinken. Je krijgt dan een ongezonde gewoonte. Maar vrijwel al dit soort bezigheden kunnen ook plezier geven. Hoe weet je dan wanneer iets een vluchtweg is en wanneer gewoon ‘gezond’ gedrag?
Dit lijkt een lastige vraag, maar eigenlijk kun je het heel goed merken. Vergelijk maar eens:
- Je wilt een bepaald programma of een film heel graag zien en je verheugt je erop. Als het zover is, ga je er eens lekker voor zitten en je geniet van de uitzending. Na afloop zet je de tv uit. Je bent blij dat je het hebt gezien en je gaat wat anders doen, of het is bedtijd en je gaat naar bed.
- Je ploft op de bank en hangt onderuit met de afstandsbediening. Je zapt langs allerlei programma’s. Ze zijn eigenlijk allemaal saai of stom. Uiteindelijk blijf je hangen bij iets wat nog wel gaat. Als het afgelopen is, zap je weer verder (of misschien zelfs eerder). De tv gaat te laat uit en je bent moe en leeg als je je naar bed sleept.
Er is een kernpunt bij de verschillen tussen a. iets doen voor je plezier en b. hetzelfde doen, maar dan uit onrust. Als je het voor je plezier doet, wil je er zo veel mogelijk van meemaken. Je wilt het volop ervaren, want het is leuk. Daarom heb je je aandacht er helemaal bij.
Doe je iets omdat je onrust voelt en dat wilt dempen, dan is je belangrijkste doel om de onrust niet te voelen. Daarbij is er een belangrijk feit: het is onmogelijk om wel prettige dingen te voelen, maar geen onprettige. Het is alles of niets bij voelen: je voelt, of je voelt niet.
Dat betekent dat je geen echt plezier kunt ervaren bij je ‘dempingsactiviteiten’. Het kan comfortabel lijken, omdat je onrust naar de achtergrond verdwijnt. Maar verder kom je niet. Je beste resultaat is een soort onverschilligheid.
Wil je weten wat je kunt doen als je onrust hebt en niet wilt (blijven) vluchten? Daarover gaat dit artikel.
